Hayat çoğu zaman istediğin şeyi ya vermiyo ve onu takıntı yapıyosun ya da verdiğinde istemekten çoktan vazgeçmiş hatta belki onu istediğini bile unutmuş oluyorsun veya bi kıymeti kalmamış oluyo kısaca. Galiba Hayat istemekten ibaret, isteyeceğin şeyler bitince rahatça sona erebilir.
Karmaşık günlerdeyim. Hiç bişi yapmadan günler geçiyo ve ben sürekli olarak bişileri kaçırdığım duygusuyla yaşıyorum bu yüzden hayatımı ve isteklerimi bi düzene sokmaya karar veriyorum ve bir liste yapıp bunları belirleyeceğime kendime söz veriyorum.
Ve tabi ki ne oluyo evet beni birazcık tanıyan herkesinde bilebileceği gibi bunu bile yapmaya üşeniyorum, erteliyorum.
Sonra noluyo istediğim şeyler zaman içinde kaybolup gidiyo karadelik misali tüm heveslerimi yutan tembelliğimin içinde ve yıllar sonra ancak biri yada birileri yaşamdan beklentilerinden isteklerinden yaptıklarından konuşurken aklıma geliyo aaa ewet bende bende istemiştim bende yapmıştım yada yapacaktım bende düşünmüştüm diyorum.
Hayatım yavaş yavaş yaşanamamış pişmanlıklar ve beklentiler silsilesine dönüşüyo. Dur diyomuyum yada diyecek miyim bilmiyorum.
Bu boşwermişliği seviyorum sanırım.
